Vrijdag 13 september
Laatste dag Kiminini ziekenhuis
In de ochtend heb ik gekeken in het mortuarium. Ik mocht zien hoe de ‘morticians’ (begrafenisondernemers?) een overledene aflegden. De mannen die er werken dragen de lichamen zelf! Een zei me dat ze in de ochtend veel eten om genoeg energie te hebben voor het werk! Het is zwaar en best gevaarlijk werk. De mannen komen constant in aanraking met allerlei bacteriën en virussen etc.
Dinsdag 17 sept.
Kibabi Primary School.
Ik ben naar een school van de Sisters of Mary geweest. In Kibabi, saint Marys primary school.
Er waren super veel kinderen (ongeveer 200). Ze zijn allemaal nog jong 3-5 jaar. Zo grappig. Ze waren heel nieuwsgierig naar me. Sommige erg verlegen. Anderen wilden me aanraken en m’n haar voelen. Mzungu, mzungu: een blanke, een blanke.
Habari mzungu: hoe gaat het blanke.
De kleine kinderen kunnen al dansen, ook die van 3 jaar. En per klas deden ze hun ingestudeerde dans.
In Kenia is het heel belangrijk om elkaar te begroeten. Als je dat niet doet zijn mensen zelfs beledigd. Ze zullen je dan niet zo gauw helpen. Begroet je me niet? Dan zoek je het maar uit.
Terwijl bij ons mensen vaak langs mekaar lopen zonder elkaar aan te kijken.
Donderdag 19 sept.
Chebukaka
De laatste lakens voor de Operatiekamer gemaakt. Ik heb ze genaaid bij een naaischool vlakbij het ziekenhuis. Daar hebben ze nog trapnaaimachines. Er zijn ongeveer 20 leerlingen. Ze willen allemaal heel graag naar Nederland om als coupeuses te werken.
Vrijdag 20 sept.
Afscheid genomen van iedereen in het ziekenhuis van Chebukaka. Vandaag ga ik richting vliegveld Nairobi. Echt veel geleerd van de verpleegkundigen en goede vrienden gemaakt. Ik ga ze wel missen en hoop terug te komen.
Ik heb een kilo avocados en een zak bananen meegekregen voor thuis. Het fruit hier smaakt honderd keer beter dan wat we in de supermarkt kopen! Onze avocados zijn lang niet zo lekker.
Zaterdag 21 sept.
ziekenhuis Mukumu
Ik heb een ziekenhuis van de overheid bezocht in Mukumu. Het is heel anders dan het ziekenhuis van Chebukaka, wat een missieziekenhuis is. De ziekenhuizen van de overheid hebben vaak niet eens medicijnen, en andere belangrijke dingen zoals handschoenen, gaas etc. Er wordt gezegd dat er geen geld voor is, maar het komt vooral door corruptie van de overheid.
Echt jammer, want zr. Catherine (verpleegkundige) die hier werkt is vaak met handen en voeten gebonden. Sinds vorig jaar zijn er bijna geen medicijnen, spullen missen om goede zorg te leveren. Het zou veel helpen als ze in ieder geval medicijnen, gaas, handschoenen hadden.
Over Mary Queen of Peace Hospital
Het ziekenhuis is recent een niveau hoger gegaan. Van niveau 3 naar 4. (Niveaus gaan van 1-6).
Alleen hopen de zusters het ziekenhuis van Our Lady Queen of Peace nog veel meer uit te breiden.
Vooral de maternity is erg klein. Er zijn 2 kamers: een geboortekamer en een kraamkamer. De geboortekamer heeft maar 2 bevallingsbedden. Terwijl er zo 5 of 6 moeders per dag komen en ze verwachten een toename.
De kraamkamer heeft maar 4! Bedden.
Hierdoor moeten de moeders bij de gewone patiënten, maar dat is eigenlijk niet de bedoeling.
Er is in het ziekenhuis nog geen röntgenapparaat, geen fysio en orthopedische afdeling (voor o.a. voor botreuken) en ook geen mortuarium.
Rosa Nederpelt
Parochie Sevenum, Kronenberg & Evertsoord
